ROZDZIAŁ 1 – CZYM JEST DOKTRYNA?
Oczywiste jest, że istnieje ustalona, stała i obiektywna grupa czy system prawd, który został objawiony przez Boga i zapisany w Jego Słowie; że ten system jest podstawą kościoła chrześcijańskiego (1 Kor 3,10; Mt 16,18; Ef 2,20) i że został on powierzony nam jako Bożym posłańcom (1 Kor 4,1-2; 1 Tm 1,11; 2 Tm 1,13-14).
Zawartość tego systemu, który my, jako wierzący powinniśmy studiować, rozumieć, wierzyć w niego, strzec go i nauczać, występuje w Piśmie pod kilkoma nazwami, jako wiara (1 Tm 4,1), prawda (1 Tm 3,15), słowo (2 Tm 4,2), ewangelia (1 Tm 1,11), doktryna (1 Tm 6,3). Nazwy te użyte zostały wiele razy i odnoszą się do samego faktu, że system prawd został nam objawiony i że wszystko, w co wierzymy i co robimy, powinno być na nim oparte. Kiedy studiujemy wielkość Boga, wspaniałość naszego zbawienia, tak naprawdę rozważamy wiarę, prawdę, słowo, ewangelię lub doktrynę. Dla ułatwienia będę używał jednej nazwy – doktryna – która oznacza nauczanie.
Doktryna jest tym, w co wierzymy i czego nauczamy. Doktryna jest tym, w co wierzymy, a nie tym, co robimy. To, co robimy jest zastosowaniem doktryny w życiu.
Przyjrzyjmy się kilku przykładom, by przekonać się, że rozumiemy, czym jest doktryna.
Które z tych zdań jest doktryną?
Które z poniższych zdań nie jest doktryną?
W każdej z poniższych prawd jedno zdanie jest doktryną, a jedno zastosowaniem. Czy wiesz, które jest czym?
Czy zauważyłeś, że każde z zastosowań jest zastosowaniem podanej doktryny?
Połączenie doktryny i zastosowania jest widoczne w całym Piśmie (1 Tm 3,16). Pierwszym celem Biblii jest nauczenie doktryny. Wykrywanie błędów i poprawa są rezultatami jej zastosowania.
Tę samą zasadę możemy zaobserwować w opisie wczesnego kościoła w Dziejach Apostolskich 2,42, gdzie widzimy, że doktryna była na początku i że na jej podstawie była oparta społeczność, łamanie chleba i modlitwy. Ten biblijny wzór doktryny i zastosowania jest widoczny w nauczaniu naszego Pana (np. Kazanie na Górze – Mt rozdz.: 5,6,7), w pismach Pawła (Dz 13,16-41), czy zwiastowaniu Piotra (Dz 2,14-40).
List do Rzymian składa się z dwóch głównych części. W rozdziałach 1-11 Paweł naucza doktryn, aby w rozdziałach 12-16 pokazać ich zastosowanie w życiu czytelników. List do Efezjan jest klasycznym połączeniem doktryny (rozdziały 1-3) z zastosowaniem (rozdziały 4-6). Jest to jasno pokazane w łączącym słówku „tedy” używanym przez Pawła m. in. w Ef 4,1.
W 1 Liście Piotra 1,23-24 apostoł uczy, że Słowo Boże jest nieskazitelne i niezniszczalne. To jest doktryna. Następnie w rozdziale 2,1-2 zachęca on swoich czytelników, by tego Słowa pragnęli i czytali je. Doktryna prowadzi do zastosowania; zastosowanie jest oparte na doktrynie.
Koniecznym jest zrozumienie nie tylko, czym jest doktryna, ale także, w jaki sposób ona do nas dotarła, jak została nam dana.
Wszystkie prawdy zostają poznane przez człowieka z woli Boga. Możemy je znać, gdyż Bóg je nam objawił. Inaczej nigdy byśmy o nich nie wiedzieli.
Bóg objawił swoje prawdy dwóm grupom ludzi:
Nie wiem dokładnie, w jaki sposób Bóg objawił prawdy tym dwóm grupom ludzi, ale jest pewne, że On to uczynił (Rz 1,17-18; 1 Kor 15,3; Ga 1,11-12).
Boże objawienie co do prawd jest zakończone i całkowite. Bóg objawił ludziom wszystkie prawdy, które chciał, byśmy znali. Nie ma jakiegokolwiek nowego, teraźniejszego objawienia.
Jednakże gdyby Bóg tylko objawił tym ludziom te prawdy, nie mielibyśmy dzisiaj o nich pojęcia. Ze względu na przyszłe pokolenia potrzebne były formy komunikacji.
Duch Święty nie tylko objawił prorokom i apostołom prawdy, ale również prowadził ich i natchnął, by je spisali (2 Tm 3,16; 2 P 1,21). W ten sposób niezliczona ilość ludzi przez nadchodzące wieki mogła się z nimi zapoznać i zrozumieć je. Ponieważ Mojżesz opisał, w jaki sposób Bóg stworzył świat, także i my możemy się dowiedzieć, co się stało i na tej podstawie uświadomić sobie, jak Bóg jest wielki i mocny. Ponieważ Paweł wyjaśnił w swoich listach prawdę o usprawiedliwieniu, możemy zrozumieć ją i na podstawie tego zrozumienia możemy zaufać Jezusowi Chrystusowi jako naszemu Zbawicielowi.
Ten proces jest nazwany natchnieniem. Wszystkie teksty proroków i apostołów były i są całkowicie prawdziwe, gdyż Duch Święty prowadził ich w tym, co pisali i ochraniał ich przed popełnieniem błędu.
Tak jak objawienie, natchnienie jest zakończone i całkowite. Kiedy ostatnia księga Biblii została napisana pod natchnieniem Ducha Świętego nie było potrzeby, by cokolwiek jeszcze dodawać. Obecnie Boże objawienie jest zakończone. Nic nie może, czy powinno być dodane. Cała prawda, jakiej potrzebujemy jest tutaj – w Bożym Słowie.
Cała doktryna, jakiej potrzebujemy jest zawarta w spisanym Bożym Słowie, i tu Duch Święty ma ważną rolę do spełnienia. Nie jest to objawienie czy natchnienie, które zostały zakończone i są całkowite, ale oświecenie. On pomaga nam zrozumieć te prawdy, które zostały zapisane w Słowie Bożym. Prawdy te dotyczą Boga, Jezusa Chrystusa, Ducha Świętego, nas samych, grzechu, Biblii, drogi zbawienia, uświęcenia, przyszłości itd. (J 16,12-15; 1 Kor 2,12; 1 J 2,20 i 27).
Na przykład, prawda usprawiedliwienia przez wiarę została objawiona apostołowi Pawłowi. On spisał ją dla nas pod natchnieniem Ducha Świętego, ale w XVI wieku umysł dr Marcina Lutra został oświecony przez Ducha Świętego i zrozumiał on tę prawdę. To nie była nowa prawda, ale „stara”, ukryta przez wieki.
Doktryna to nie tylko coś, w co wierzymy. Ona powinna mieć wpływ na nasze życie. Kiedy zaczynam wierzyć określonej doktrynie biblijnej, muszę zadać sobie pytanie, co ta doktryna oznacza dla mnie osobiście, co powinienem zrobić ze względu na nią. Osobiście wierzę, że częścią pracy Ducha Świętego jest pomaganie w zastosowaniu jej, co powinno prowadzić nie tylko do zmiany sposobu myślenia, lecz także postępowania.
Uświadomienie sobie znaczenia doktryny jest bardzo ważne To, w co wierzymy określa:
W świetle tego rozdziału możemy zrozumieć, dlaczego niektóre poglądy na temat doktryn są nieprawdziwe.
„Doktryna nie jest ważna. Nie ma znaczenia, w co wierzysz. Jedyną ważną rzeczą są twoje uczynki i miłość.” Oczywiście, że doktryna jest ważna, gdyż ma wpływ na nasze zachowanie i daje podstawy miłości do bliźnich.
„Doktryna to tylko teoria – jest właściwa tylko dla starych facetów z długimi, siwymi brodami w zakurzonych bibliotekach.” Ten pogląd pokazuje całkowite niezrozumienie doktryny, jej efektów i wpływów. Zrozumiana właściwie, jest praktyczna dla każdego.
„Jedność jest ważniejsza niż doktryna. Znajdźmy coś, w co wszyscy wierzymy, zjednoczmy się w tym i nie dzielmy czy ograniczajmy tylko dlatego, że wierzymy w różne rzeczy.” Ta filozofia jest podstawą ruchu ekumenicznego i spowodowała już wiele problemów i kompromisów. Widząc, jak bardzo ważna jest prawda jest niemożliwe, abyśmy zgodzili się z takim poglądem. Społeczność biblijna może być przeżywana z radością tylko wtedy, gdy zgodzimy się co do fundamentalnych prawd. Możemy się różnić co do mniej istotnych doktryn i dalej mieć ze sobą społeczność, ale co do fundamentalnych prawd – NIGDY!
„Doktryny są niejasne i niepewne. Istnieją jeszcze doktryny, których nie możemy być pewni, wszyscy możemy mieć rację, nawet jeśli się co do tego nie zgadzamy.” Jak najdalej od tego poglądu! Doktryny biblijne są jasne i ściśle określone i nigdy sobie nie przeczą.
„Doktryny są dla dorosłych, nie dla dzieci.” Jak sztywne jest to stwierdzenie! Kiedy zrozumiemy, jak ważna jest doktryna, wtedy chcemy się z nią podzielić i nauczać jej innych – dzieci również – aby i one mogły być zbawione i błogosławione.
„Doktryny są tylko dla zbawionych. Niezbawieni nie mogą ich zrozumieć.” Co za brak zrozumienia! Prawdą jest oczywiście, że niezbawieni – a właściwie wszyscy – sami nie są w stanie zrozumieć doktryn, ale służbą Ducha Świętego jest oświecenie w czasie nauczania. Pomocnym jest również pamiętanie, że przesłanie ewangelii to nauczanie doktrynalne:
„Doktryna jest sucha, zaśniedziała i nieinteresująca szczególnie dla nas, młodych.” Wręcz przeciwnie! Jeśli studiowana właściwie i dokładnie uczona, jest fascynująca.
Copyright © 2021 Ruch Chrześcijański Mt28 Wszelkie prawa zastrzeżone.